Писарони офтоб дар кинотеатрҳои Италия.
Асари нави Маҷид Маҷидии эронӣ дар ҷашнвораи синамои Венетсия пас аз боздид аз маросими Оскар муаррифӣ шуда, навакак дар кинотеатрҳои Италия ба намоиш гузошта шуда, олами кӯдакони фаромӯшшударо муаррифӣ мекунад.
Тақрибан даҳсолаҳо аст, ки синамои Эрон дар арсаи байналмилалӣ бо муваффақиятҳои бузург бо мунаққидон ва тамошобинон қадам мезанад. Истисно асари нави Маҷид Маҷидӣ нест, ки ҳамеша бештар ба кашфи маҳрамона ва дардноки олами кӯдакӣ ва наврасӣ, ки вайрон карда мешавад, партофта мешавад, таҳқир мешавад. Дар Кӯдакони офтоб ӯ инро тавассути ҳикояи Алии ҷавон ва пуршиддат ва гурӯҳи хурди дӯстони худ мекунад, ки худро ба қаҳрамонҳои сазовори дилнавози романи синну солашон табдил медиҳанд.
Ҳикояи сарнагун кардани қитъа, ки ҳама хеле содда карда шудааст, аммо ба таври бениҳоят неореалистӣ дар баргузории кинематографии худ ба тамошобинон ҳамчун метафора барои кафорат нишон дода шудааст: мувофиқи пешвои ҷинояткори маҳаллӣ, ки писарро маҷбур мекунад ганҷеро бозпас гирад. Хеле кам муайян ва муайяншаванда, пинҳоншуда, тасодуфан, ганҷи худсохт дар дараҳои амиқи мактаб барои кӯдакони хурдсоли камбизоат ниҳон аст.
La кондитсион синус qua non барқарор кардани он, он чунон аён аст, ки парадоксиалист; Алӣ ва дӯстони ҷавони ӯ бояд аз мактаб гузаранд, аммо аз дари даромадгоҳ. Онҳо бояд сабти ном кунанд, дар он ширкат кунанд, нозукиҳои онро омӯзанд, то фаҳманд, ки чӣ тавр ба ин ганҷи номаълум зудтар ва муассиртар дастрас шудан мумкин аст. Аз ин рӯ, ҷустуҷӯи пуршиддати писари ҷавон ба калейдоскопияи пурғавғо ва хастаи исён ва озодшавӣ табдил меёбад.
МАҚОЛАҲО
