Шумод Бедар

одати Сиздари бедар, яъне ташкили сайругашти оилавӣ дар сабз, дар фазои бепарво ва хурсандона, дар байни суруд ва рақсҳо барои берун кардани қувваҳои бад.

Дар Эрон, рӯзи ҷашни 13 пас аз Соли Нави Нав, Наврӯзи Бузмак Бедар ҷашн гирифта мешавад. Ҳар сол, дар рӯзе, ки дар 1 апрели соли (дар солҳои 2) ба вуқӯъ мепайвандад, Эрон ин рӯзро барои истироҳат дар истироҳат истифода мебаранд ва ба итмом расонидани идҳои нави Наврӯзро истифода мекунанд.
Ин одати реша аст, ки одамонро бо табиат дар рӯзҳои 13 меорад.

Дар ин рӯз мо низ хӯрокҳои сабзавот ва як шӯрбо анъанавӣ, ки бо номи «Ash-e reshteh» тайёр мекунем.

Навдаҳое, ки барои Ҳафт-Син Сабзеҳ истифода мешаванд, ба оби дарё партофта мешаванд, ки ин рамзи ирода барои халос шудан аз тамоми манфияти дар 12 рӯзи аввали сол ҷамъкардаашон мебошад.

Пеш аз он, ки пошидани дар кӯҳҳо дар дарёҳо, духтарони муҷаррад баргҳои худро мекушоянд, мехоҳанд, ки хоҳиши дарёфти шавҳарро то баргашти Саддом ба даст биёрад. Ҳангоме, ки сутун ба воя мерасад, хоҳиши онҳо иҷро хоҳад шуд.