Ҳикояи бедоркунӣ - Биомияи сиёсӣ ва маънавии Имом Ҳоминни
Нишони аслӣ: (حدیث بیداری (Забтҳо ва зеркашӣ ва драйвери ройгон)
Author: Hamid Ansari
муқаддима:
Забони аслӣ: Фарғона
Мутарҷим: Г, Айниело
Publisher: Ирфан Эдисизионӣ
Соли нашр: 2007
Рақами саҳифа: 192
ISBN:
Дар "Ғарб" симои Руҳуллоҳ Мусавӣ Хумайнӣ миқдори азими таблиғоти пастзанандаро ба худ ҷалб кардааст; ёфтани асарҳо - ҳатто асарҳои маъмул - ки ин рақамро муаррифӣ мекунанд ва таъсири бениҳоят бузурги онро ба ҷомеаи диндорон ва геополитикаи ҷаҳонӣ нишон медиҳанд, бо вуҷуди даҳсолаҳо пас аз пирӯзии инқилоби исломӣ дар Эрон ва нопадид шудани қаҳрамони асосии он .
Маълумоти Ҳомид Ансорӣ дар бораи Бедорӣ ин холигиро қисман пур мекунад; ин хониши равон, бо ҳамроҳии эзоҳҳо ва дастгоҳҳои интиқодӣ барои онҳое, ки дониши худро дар ин мавзӯъ амиқтар кардан кофӣ ҳастанд, кофӣ аст. Нашри дар Рим интишорёфтаи Ирфан Эдизиони ва таҳрири Ҷузеппе Маҳди Айелло аз ҳамкории пажӯҳишгоҳи фарҳангии сафорати Ҷумҳурии Исломии Эрон баҳравар аст. Ҳатто агар асар дар маҷмӯъ аз агиографияи ошкоро дурӣ ҷӯяд, вонамуд кардани вонамуд кардани объективии мутлақ дар асаре, ки аз чунин як сарпарастии мӯътабар истифода мекунад, маънои набудани воқеиятро дорад.
