Рӯзи байнулмилалии барҳам додани зӯроварӣ нисбати занон.
Созмони Милали Муттаҳид 25 октябри соли 17 1999 ноябрро ҳамчун Рӯзи байналмилалии барҳам додани хушунат алайҳи занон ба расмият шинохт, ки онро ба тақвими ҷашнҳои созмон дохил кард, то ҳукуматҳо ва мардуми саросари ҷаҳон ҳамасола ба ин масъалаи муҳим таваҷҷӯҳ зоҳир кунанд.
Пас аз ин тасмим, як сол пас, дар соли 2000 Шӯрои Амнияти Созмони Милали Муттаҳид қатъномаи 1325-ро таҳти унвони “Зан, сулҳ ва амният” тасвиб кард. Нуктаҳои аслии ин қатънома ба ҷилавгирӣ аз низоъҳо ва даргириҳо дар дохили кишвар ва байни кишварҳо, таъмини ширкати занон дар ҳаёти сиёсиву иҷтимоӣ ва ҳамчунин ҷилавгирӣ аз хушунат алайҳи онҳо марбут аст. Ин резолюция барои бечазо на-мондани шаклхои гуногуни зуроварй нисбат ба занон ва ба чавобгарии чиноятй кашидани гунахкорон замина мегузорад.
Тибқи таърифи Созмони Милали Муттаҳид, зӯроварӣ алайҳи занон ҳама гуна рафторест, ки ба занон осеби ҷисмонӣ, ҷинсӣ ё равонӣ мерасонад.
Дар ин рӯзҳо ҷаҳон шоҳиди хушунати шадидтарин ва бесобиқа алайҳи занони фаластинӣ ва лубнонӣ мебошад. Миллионҳо зан бар асари ҳамлаҳои ваҳшиёнаи режими ғасби саҳюнистӣ манзилҳои худро аз даст дода, фарзандону шавҳарон ва дар бархе маворид тамоми аъзои хонаводаро аз даст дода ва дар ин рӯзҳо фишори равонии изофӣ доранд. Аксари ин занҳо дар ҷараёни ин ҳамлаҳои ваҳшиёна, бомбгузорӣ ва зери харобаҳо низ осеби ҷисмонӣ диданд.
Таърихи хушунати бесобиқа алайҳи занони бедифоъ фаластинӣ беш аз ҳафтоду панҷ сол боз аз замони овора шудани онҳо дар амалҳои мухолифи қонунҳои байналмилалӣ ва аъзои хонаводаи онҳо дар ҷанги харобиовар кушта шуданд. Ва ин беадолатии таърихӣ то имрӯз идома дорад.
Ҷаҳон ҳанӯз ҳам мунтазири вокуниши ҷиддии Шӯрои ҳуқуқи башар, Кумитаи барҳам додани табъиз алайҳи занон ва гузоришгари вижа оид ба хушунат алайҳи занон аст.
Имсол дар Рӯзи байнулмилалии барҳам додани хушунат алайҳи занон ин як фурсати гаронбаҳоест барои мардуми озоди дунё бар зидди ин хушунати шадид, муназзам ва бесобиқа истодагарӣ карда, дар баробари дифоъ аз ин занони қурбонии хушунати равонӣ ва ҷисмонӣ, кӯмаки башардӯстона фиристед ва барои хотима додан ба муҳосираи беадолатона кор кунед, ҷазои шахсони масъули ин хушунатро пайгирӣ кунед. Умедворем, ки ҷаҳон ба зудӣ шоҳиди иҷрои ҳукми Додгоҳи байнулмилалии ҷиноӣ дар бораи боздошти бархе аз масъулони ин ҷиноятҳо ва хушунатҳо хоҳад шуд.