Масҷиди ҷумъаи Саъвеҳ

Масҷиди ҷумъаи Саъвеҳ дар шаҳри ин ҳамон номи он (минтақаи Намзи) воқеъ аст. Рӯзи сохтмони ин масҷиди таърихӣ дақиқан муайян нашудааст, вале иншооти қаблӣ дар ин маҷмӯа дар навиштаҷоте, ки дар асри чоруми Ҳегра навишта шудаанд, иборат аст, бинобар ин, ин масҷид на камтар аз ҳаштсолаи 1000 дорад.

Он ҳамчун ёдгории таърихӣ ва динӣ ба таври пурра сохта шудааст Гили e fango, ки аз навъи худ беназир аст, аз ҷиҳати меъморӣ ва тасвирӣ корҳои ороишӣ ва ороишҳои чолиби диққатро ба намоиш мегузорад ва хотираи се пайвандаки таърихӣ (пеш аз ислом, асрҳои аввали ислом ва давраи Сафавӣ) мебошад.

Ин масҷид, ки дар давоми таърихи худ тағйироти зиёде ба бор овард ва дар вақти ҳамла ба Мангол дучори осебдида шуд, аз саҳро ва коса ба ҷануб, ду Iwan баланд ва боҳашамат, аз манора, аз баъзе толори намаки хишт, аз қадимулайём mihrab бо хатти қубури Kufic ва ду давра аз давраи Сафавиён бо хатиррасӣ sols.

La Gonbad-Khaneh (толори ибтидоии дуҷониба), ки ин масҷид яке аз қадимтарин қисмати биноест, ки дар он ҷо вуҷуд дорад mihrab бо кори зебо бо зебогиҳо, гулҳо, бутҳо, расмҳо iSlim ва каллиграфияҳои марбут ба давраи Сафавӣ.

Масалан, масҷид як манбаи хишти барҷастаи фаронсавӣ аст, ки ба марҳилаи селулусӣ бармегардад ва он қудрати қадимтаринро мемонад, ки парвозҳои фарохтарро бо намоишҳои гуногун зеб медиҳанд, ва ба осонӣ ба осонӣ ба боло аз манораи.

Дар ду гӯшаи канори ҷанубӣ бинои он аст Гили ва лой дар шакли салиб, ки дар ҳузури маъбҳои оташ дар давраи қабл аз исломӣ шаҳодат медиҳанд. Бинои ин масҷид бояд қисмати маҷмааи меъморӣ, ки биноҳои сохтмонии динӣ, фарҳангӣ ва иқтисодиро ба назар гирад, бе ягон шубҳа метавонад ба осебпазирии қисмҳои дигар дар наздикии он ва дар атрофи он нигоҳ кунад.

Бинои бо чунин ҳайкал ва бузургия албатта ҳеҷ робитае вуҷуд надорад, ки он бо биноҳои ҳамҷаворӣ, аз қабили масофа, ҳаммам, коставерея ва майдони асосии базарро муттаҳид карда натавонистанд.