Наврӯзи Ибни Яминя Фариумади

Наврӯзи Ибни Яминя Фариумади

Ҷасади Ибни Ямин Фаридади, шоири маъруфи эронӣ (1286-1368) дар деҳаи Фарғат дар вилояти Манмми (Semnān) ҷойгир аст.
Ин масоз, ки дар наздикии масҷиди қадими Ҷамоати қадим дар деҳа ҷойгир аст, аввалин бунёди замин ва коғаз дар шароити офатҳои табиӣ буд, вале баъдтар барқарор ва барқарор шуд ва ҳоло бинои хеле назаррас ва хеле зебо hexagonal.
Доираҳои зебои он монанди гулпушти гулӯла ва гулобӣ дар даруни қалам аст, ки шакли стаменти гул аст. Сангҳои гулхонаӣ аллакай 6 шиша хурд ва дар бораи ин шеъри бузург навишта шудаанд.
Дар атрофи он ҷойҳо сабз аст. Ибни Ямин дар давоми ҳаёти худ аз 1000 оятҳои 15 иборат аст, ки дар онҳо омехта (нафратангези пантуркистӣ), гаҳаз (лирик), тараҷчӣ (шакли шигифтангезӣ), қитъаи (порчаҳо) ва роботи (квартетҳо) мебошанд. ки дар Diwān (Canzoniere) ҷамъоварӣ шудааст.
Дар деҳаи Фарида, ки дар таърихи таърихӣ ва хусусиятҳои табиӣ он дорои бисёр сайёҳаҳои туристӣ мебошад, масҷидҳои Ҷаъмул, бино ва обанбори Шайҳ Ҳасан Ҷавари, муқаддаси Имоми Имом Аҳмад Аҳмад, Караванирай Шаҳ Абб Ли, теппаи вилоят, дарахтони тайёра аз солҳои 500, сангҳои қадим ва ғайра ...

саҳм
Uncategorized