Арг-э Алишахри Табриз
Arg-e Tabriz (Arg-e Alishah) дар маркази шаҳри беном (вилояти шарқии Озарбойҷон) ҷойгир буда, дар ибтидо бо мақсади сохтани мақбараи калон дар саҳни ҳавлии масҷид сохта шудааст; бинои аслӣ ба асри ҳаштуми Моҳии Ҳиҷира, дар байни солҳои 716 ва 724 аз Ҳиргаи моҳӣ (давраи ҳукмронии Илҳониён) рост меояд.
Арг-алишоҳ яке аз қадимтарин рамзҳои Табриз ва яке аз баландтарин ва қадимтарин деворҳои таърихии кишвар аст. Ин маҷмааи беназир дар ибтидо ҳамчун як масҷиди азим сохта шуда буд, ки бо мурури замон дар натиҷаи заминҷунбии сершумор (тақрибан 40) ва ҳатто ҷангҳо хароб гашта буд.
Айни замон танҳо қисмҳои намоён девори баланде бо номи Арг-и Алишоҳ ҳастанд, ки танҳо қисми боқимондаи деворҳои таъсирбахш ва хеле баланд аст mihrab (ничӣ) -и Shabestan (толори намозгузор) дар ҷануби ин масҷид.
Дар сохтмони ин бино семент ва масолеҳи сохтмонии пойдору истифода мешуд. Ҷойҳои боқимонда намуди се девори баландро доранд, ки ба назар намоёнанд Iwan. Бари ин бино 30 метр ва баландии 26 аст.
Аз сабаби харобшавӣ ва хисороти зиёде, тасвири дақиқи ҷанбаи аслии тамоми маҷмаа мавҷуд нест, аммо ин сохтмони азим дар бисёре аз рӯзномаҳои сайёҳӣ ва инчунин таърихшиносон ҳамчун иншооте тавсиф шудааст, ки бо зарфҳои майолика ва сангҳо ва сутунҳо оро дода шудааст аз мармар, навиштаҷот ва стуккои зебо.
Қаблан дар минтақаи беруна иншооти қадимии қадим вуҷуд доштанд, ба монанди “la Мадраса нежат ”, яке аз аввалинҳо аз лиҳози Эрон ва инчунин толори театр. Ин маҷмаа, бо назардошти хусусиятҳои ҳар давра, дорои намудҳои мухталифе буд, аз қабили нигоҳдории ғалладонагӣ ва лавозимоти ҷангӣ, паноҳгоҳ барои ҷангиёни конститутсионӣ ва инчунин ҷой барои ҳамла ба артиши Русия.
